To było niedzielne popołudnie, kiedy spacerowałem wzdłuż Ulica Barão de Itapetininga centrum São Paulo Sklep bardzo znanej sieci sklepów fast food Właśnie skończył pracę, zostawiając przed zamkniętymi drzwiami górę worków z odpadami z całego dnia. Nie minęło pięć minut, gdy dwóch bezdomnych przejęło kontrolę.

Nieszczęśliwie zadowoleni z tej chwili, otwierali paczki i składali swoje spersonalizowane wersje słynnych kanapek - te, które klientela zwykle nazywa po numerze. Smakowali, uśmiechali się, socjalizowali. Resztki z bankietu resztek zostały odłożone na bok i natychmiast dziobane przez bandę gołębi, które stały tam na warcie.

Pomyślałem o zarejestrowaniu sceny za pomocą zdjęcia. Powstrzymałem się, ponieważ nie sądziłem, że mam uzasadniony cel. Co by to było? smartfon Czy to możliwe, że ktoś chce zyskać polubienia, udostępniając poniżające zdjęcie? Zapomniałem o tym epizodzie, ale przypomniałem sobie o nim w momencie, gdy otrzymałem ten artykuł tutaj i przestałem myśleć o tym, jak podejść do sprawy. nurkowanie w śmietniku .

W wolnym tłumaczeniu termin ten oznacza "nurkowanie w śmietniku" . Jest to styl życia utrzymujący się dzięki wyławianiu przedmiotów ze śmieci Celem nurkowania w śmietnikach jest samokonsumpcja lub, innymi słowy, życie z "xepa".

Podobnie jak w przypadku obywateli, których widziałem w tamtą niedzielę, początkowo praktyka ta była związana wyłącznie z kwestiami ekonomicznymi. I często nadal tak jest. W São Paulo jedynym sposobem na uniknięcie widoku ludzi śpiących na ulicy i przewracających kosze na śmieci jest zasłonięcie oczu lub powstrzymanie się od przestrzeni publicznej w kondominiach i centrach handlowych. Jednak zachowanie to otrzymało nazwę i nazwisko subkultury w krajach takich jak Stany Zjednoczone , Kanada e Anglia zdobywając zwolenników, którzy niekoniecznie żyją w ubóstwie.

Dumpster diving jest praktykowany w krajach bardziej rozwiniętych niż nasz przez ludzi, którzy mogą doświadczać trudności finansowych, ale dodają do nich motywację ideologiczną. Celem jest stworzenie kontrapunktu dla przedawkowania konsumpcji i kultury marnotrawstwa tak powszechnej w dzisiejszym społeczeństwie. Jest to sposób, który niektórzy znaleźli, aby przetrwać, wydając mniej i zmniejszając ślad ekologiczny na planecie.

Każde poszukiwanie zapasów może być wydarzeniem. Wiele osób łączy się, aby wyjść na ulice, a spotkania organizowane są przez Internet na forach i portalach społecznościowych. Facebook prezentuje wiele grup, w których uczestnicy nawiązują kontakt i wymieniają się informacjami o swoich odkryciach.

Niektóre wskazówki dla początkujących znalezione w Internecie opierają się na zdrowym rozsądku: zakładaj rękawiczki, sprawdzaj, czy w koszu na śmieci nie ma szczurów i dezynfekuj znalezioną żywność. Inne są bardziej szczegółowe, na przykład unikanie zbierania melonów, które mogą wchłaniać płyny powodujące gnicie owoców od wewnątrz, co nie jest widoczne na skórce.

Aby zdobyć wysokiej jakości produkty spożywcze, jedną ze stosowanych taktyk jest chodzenie po alejkach supermarketów w ciągu dnia, patrząc na daty ważności. Jeśli zbliża się data ważności, jest całkiem możliwe, że produkt trafi do kosza tej samej nocy. Wystarczy wrócić później i zapełnić wózek, plecak lub bagażnik samochodu. Można to zobaczyć w filmie dokumentalnym Nurkowanie! który pokazuje wycięcie ze sceny nurkowania w śmietniku w Los Angeles :

[youtube_sc url="//www.youtube.com/watch?v=0HlFP-PMW6E"]

Według osób zaangażowanych w film, istnieje etyka tego działania. Należy przestrzegać trzech podstawowych zasad. Pierwsza z nich to nigdy nie wyjmuj więcej niż potrzebujesz, chyba że ma to zostać przekazane komuś innemu Chodzi o to, aby nie powielać odpadów, z którymi walczą.Druga zasada jest taka, że osoba, która pierwsza dotrze do kosza na śmieci, ma pierwszeństwo przed znaleziskami Ale dzielenie się nimi z innymi jest moralnym obowiązkiem. A trzeci to zawsze zostawiaj miejsce czystsze niż je zastałeś .

Nie ma jednomyślności co do ram tego działania w prawie. Różnią się one w zależności od kraju i przypadku. Ogólnie rzecz biorąc, usuwanie materiałów jest rozumiane jako porzucenie własności. Ta historia z "znalezione nie jest kradzione" W Brazylii powiedzenie jest prawnie ważne, o ile nie zostało utracone.

Istnieją jednak kontrowersje prawne dotyczące kwestii prywatności zawartych w workach na śmieci. Na przykład, czy uważasz, że to, co celowo wyrzucasz, nadal jest twoją własnością? Jeśli ma wartość, dlaczego zostało wyrzucone? Jak daleko sięgają granice tej własności?

Ktoś, kto nie zwraca uwagi na to, jak pozbywa się rzeczy osobistych, może obawiać się, że złośliwy złodziej może wykorzystać szczegóły rachunku znalezionego w koszu na śmieci do popełnienia oszustwa. Byłby to jednak wyjątek od reguły i powszechne przestępstwo. W nurkowaniu w śmietniku priorytetowym celem są placówki handlowe i nie chodzi o kradzież czegoś z półki.Faceci chcą po prostu zjeść jogurt, chleb lub mięso, które nie będzie już dostępne w sprzedaży. Produkty, których prawdopodobnym miejscem przeznaczenia jest wysypisko śmieci Problem polega na tym, że wiele osób ogradza swoje kosze na śmieci, aby zapobiec ich przewróceniu, a wiele osób przeskakuje przez ogrodzenie.

W 2013 r. trzech mężczyzn zostało aresztowanych w Londynie za przywłaszczenie sobie pomidorów, pieczarek i sera, które zostały wyrzucone na terenie supermarketu. Oskarżenie było anonimowe, ale lokalna prokuratura, odpowiednik tej tutaj, zajęła się sprawą, ponieważ zrozumiała, że procesem interesuje się opinia publiczna. A to wywołało deszcz protestów przeciwko marce w sieciach społecznościowych. Po dużej presji ze strony społeczeństwa, a także trochę ze strony firmy, oskarżenie zostało wycofane. Aby uniknąć dalszych szkód dla wizerunku instytucji, dyrektor generalny sieciDetalista udał się nawet do The Guardian, aby przedstawić swoją wersję wydarzeń.

Wspólnym mianownikiem poszukiwań jest jedzenie, które wciąż nadaje się do spożycia. Ale jedzenie za darmo to tylko jedna z bram do tego świata. Kolekcja może obejmować ubrania, meble i przedmioty do domu. W centrum uwagi znajdują się również urządzenia technologiczne zastąpione najnowszą wersją samych siebie. Jeśli możliwe jest ponowne użycie, prawdopodobnie zostanie zebrane. Niektórym osobom udaje się znacznie zmniejszyć transfery walut dzięki codziennej praktyce. Są też tacy, którym udaje się na tym zarobić.

W tym roku Wired opowiedział historię Matt Malone programista mieszkający w Austin w Teksas i uważa się za dumpster diver professional Pomimo regularnej pracy, Matt zarabia więcej pieniędzy na godzinę sprzedając przedmioty, które zbiera z wysypisk śmieci, niż ze swojej pensji.Ten raport z Chicago Tribune pokazuje również przykład cieśli Greg Zanis który twierdzi, że uzyskuje dodatkowy dochód w wysokości dziesiątek tysięcy dolarów rocznie, po prostu sprzedając to, co zbiera.

Nie brzmi to zbyt zgodnie z kontrkulturowymi zasadami bojkotu konsumpcji i zmniejszania wpływu na środowisko, zgodzisz się? Cóż, nurkowanie w śmietnikach to niejednorodny wszechświat. Praktyka ta może wynikać z antagonistycznego zakresu motywacji, od walki z gromadzeniem zasobów (znanej jakofreeganizm) do samego generowania zasobów, do zwykłego braku zasobów. Jedyny punkt przecięcia między ludźmi o tak różnych celach znajduje się między pokrywą a dnem kosza. Nie bez powodu jedna z grup na Facebooku już w opisie profilu wyraża zakaz handlowania tam przedmiotami.

Wracając do Brazylii, dla nas nurkowanie w śmietnikach wydaje się czymś dla gringos lub rzeczywistością wyłącznie dla tych, którzy żyją w skrajnym ubóstwie. Zdrowy rozsądek w tych okolicach mówi, że robisz to tylko z konieczności, a nie z wyboru. Teoretycznie, atakując nasze problemy z nierównościami społecznymi i ekonomicznymi, nikt nie nurkowałby w śmietniku jak duet z Downtown, który łączy hamburgery, sałatę, ser i specjalny sos.

Jeśli są ludzie, którzy wykorzystują to, co znajdują w śmieciach, to są też tacy, którzy wyrzucają coś użytecznego Według Ministerstwa Środowiska, każdy Brazylijczyk produkuje ponad 1 kg odpadów dziennie. Możemy mówić o planowana przestarzałość Albo o tym, jak potrzeba posiadania najnowszego gadżetu idzie w parze z e-odpadami, ale pozostańmy przy przedmiocie, który jest najbardziej wrażliwy dla każdego: żywności.

Instytut Akatu twierdzi, że 60% wszystkich odpadów produkowanych w Brazylii to materiał organiczny i wskazuje szereg wskazówek, jak lepiej wykorzystywać żywność w domu. Gdybyśmy wszyscy się do nich zastosowali, byłby to już duży krok w kierunku zmniejszenia szkód. Ale nasze domy są tylko ostatnim przystankiem modelu przemysłowego, który traktuje straty jako części maszyn.

Według organizacji pozarządowej Banco de Alimentos, odpady są obecne w całym łańcuchu produkcji żywności, przy czym większość z nich powstaje podczas przeładunku, transportu i komercjalizacji. Ktoś mógłby zapytać: dlaczego osoby odpowiedzialne na każdym etapie nie oddają tego, czego nie mogą wykorzystać? Firmy reagują na ryzyko poniesienia kary, jeśli ktoś zostanie odurzony darowizną. Być może wtedy Izba Reprezentantów lub Senat Niezależnie od tego, czy jest ona skuteczna, czy też nie, faktem jest, że nie została ona włączona do porządku obrad w bieżących dyskusjach w ramach Oddział ustawodawczy .

Powinniśmy oczywiście pobierać opłaty od parlamentarzystów, ale zawsze istnieją alternatywne sposoby. Widzieliśmy wiele działań transformacyjnych promowanych dobrowolnie przez zwykłych ludzi. Są to niezależne projekty, które analizowane razem tworzą innowacyjny scenariusz, w którym irracjonalna konsumpcja i nieodpowiedzialne marnotrawstwo ustępują miejsca pojęciu współzależność, dzielenie się e ponowne użycie. Jeśli nie chcemy, aby wysypiska stały się miejscami do nurkowania, będziemy potrzebować coraz więcej spotkań między świadomością a praktycznymi działaniami, takimi jak te.

Wyróżnione zdjęcie via; Image 01 ©dr Ozda Via; Image 02 ©Paul Cooper Via; Obraz 03 droga; Obrazy 04, 05 i 06 droga; Obraz 07 droga; Obraz 08 droga; Obraz 09 droga; Obraz 10 droga; Obraz 11 ©Joe Fornabaio via; Zdjęcia 12 i 13 ©Simone Weichselbaum Via; Obraz 14 sposób; Obraz 15 sposób; Obraz 16 sposób; Obraz 17 sposób; Obraz 18 sposób