در جزایر گالاپاگوس، در مقابل بیش از 15 گونه لاک پشت غول پیکر که در مجمع الجزایر آتشفشانی زندگی می کردند، چارلز داروین در سال 1835 مطالعات خود را در مورد تکامل گونه ها آغاز کرد. تقریباً 200 سال بعد، امروزه تنها 10 گونه از این حیوان در جزیره زنده مانده اند که بیشتر آنها در خطر انقراض هستند. با این حال، خبرهای خوبی به دست محققان حفاظت از گالاپاگوس از دریاها گذشت: یک لاک پشت غول پیکر از گونه ای که منقرض شده بود و به مدت 110 سال دیده نشده بود، پیدا شد.
یک ماده لاک پشت غول پیکر فرناندینا پیدا شد
آخرین باری که لاک پشت غول پیکر فرناندینا در سال 1906 در یک سفر اکتشافی دیده شد. وجود این حیوان توسط دانشمندان مورد سوال قرار گرفت تا اینکه اخیراً یک فرد بالغ ماده از این گونه در منطقه ای دورافتاده از Ilha de Fernandina - یکی از جزایری که مجمع الجزایر را تشکیل می دهد، دیده شد.
همچنین ببینید: اگر همیشه از خود می پرسیدید که با افزایش سن، خالکوبی ها چگونه به نظر می رسند، باید این مجموعه عکس را ببینید 
محققان معتقدند که این ماده بیش از 100 سال سن دارد، و نشانه هایی از دنباله ها و مدفوع آنها را تشویق کرد تا باور کنند که نمونه های دیگری می توانند در آن مکان زندگی کنند - و با این کار، امکان تولید مثل و نگهداری از گونه ها را افزایش داد.
محققان حامل ماده
همچنین ببینید: Tumblr عکس های دوست پسرهایی که شبیه دوقلو هستند را گرد هم آورده استدنی روئدا گفت: «این ما را تشویق می‌کند تا برنامه‌های جستجوی خود را برای یافتن لاک‌پشت‌های دیگر تقویت کنیم، که به ما امکان می‌دهد برنامه پرورش در اسارت را برای بازیابی این گونه آغاز کنیم».مدیر پارک ملی گالاپاگوس.
—لاک پشت پس از جفت گیری در 100 سالگی بازنشسته می شود تا کل گونه را نجات دهد
جزیره فرناندینا، مرکز
بر خلاف بسیاری از گونه های لاک پشت های غول پیکر که توسط شکار و اقدامات انسانی تهدید می شوند، بزرگترین دشمن لاک پشت فرناندین زیستگاه شدید خود است، به دلیل جریان مکرر گدازه های آتشفشانی. لاک پشت به یک مرکز پرورش در جزیره سانتا کروز مجاور برده شد، جایی که مطالعات ژنتیکی در آنجا انجام خواهد شد.
«مثل بسیاری از مردم، گمان اولیه من این بود که فرناندا یک دکتر لاک پشت بومی ایلها فرناندینا گفت. استفان گاگران، محقق فوق دکتری در دانشگاه پرینستون. برای تعیین قطعی گونه فرناندا، دکتر. Gaughran و همکارانش توالی ژنوم کامل آن را تعیین کردند و آن را با ژنومی که توانستند از نمونه جمع آوری شده در سال 1906 بازیابی کنند، مقایسه کردند.
آنها همچنین این دو ژنوم را با نمونه هایی از 13 گونه دیگر از لاک پشت های گالاپاگوس مقایسه کردند. هر یک از 12 گونه زنده و یک فرد از لاک پشت غول پیکر منقرض شده پینتا (Chelonoidis abingdonii).
نتایج آنها نشان می دهد که دو لاک پشت شناخته شده Fernandina از یک دودمان و متمایز از بقیه هستند. مراحل بعدی برای گونه بستگی به این دارد که آیا افراد زنده دیگری را می توان یافت.«اگر تعداد لاک‌پشت‌های فرناندینا بیشتر باشد، یک برنامه پرورش می‌تواند برای تقویت جمعیت شروع شود. ما امیدواریم که فرناندا "پایان" گونه خود نباشد.» Evelyn Jensen، محقق دانشگاه نیوکاسل گفت.
این مطالعه کامل در مجله علمی Communications Biology<12 منتشر شد>.