Oferowanie światu unikalnego punktu widzenia na historię lub uczucie, nowy sposób widzenia i opowiadania czegoś, jest fundamentalną częścią zadania artysty. Kino pozwala na dosłowność takiego gestu ekspansji i amplifikacji, z kamerą w ręku i nowym pomysłem w nowej głowie - która widzi i rejestruje świat z pojedynczego miejsca. Dlatego też znajomość filmów innych ludziZrozumienie, że ta forma sztuki nie wywodzi się wyłącznie z Hollywood i kina komercyjnego, jest tak ważne: aby zrozumieć, że ta forma sztuki nie wywodzi się wyłącznie z Hollywood i kina komercyjnego.

W tym samym sensie sztuka może służyć jako doskonały środek do postrzegania i kwestionowania niesprawiedliwości i nierówności. Jeśli żyjemy w społeczeństwie, które jest macho jako całość, w którym nierówność płci narzuca się na każdy obszar każdej działalności, naturalnie w sztuce - a także w kinie - nie byłoby inaczej. Oferować przestrzeń, odkrywać, oglądać i być oczarowanym kinemprzez wielkie kobiety, oprócz poszerzania własnej wiedzy, a wraz z nią sentymentów, repertuaru i doświadczeń artystycznych jako widza, jest także dostrzeganie takich nierówności i zwracanie na nie uwagi jako na siły, z którymi należy walczyć.

Historia kina jest, jak każda z nich, także historią wielkich kobiet, które musiały walczyć z takim systemem, aby móc po prostu tworzyć, robić swoje filmy, oferować swój specyficzny punkt widzenia jako reżyserki i reżyserzy. Dlatego też wyodrębniliśmy tutaj listę niektórych z tych genialnych i walczących kobiet, które pomogły swoją sztuką, talentem i siłą wykućhistorii kina w Brazylii i na świecie.

1.Alice Guy Blaché (1873-1968)

Zanim ktokolwiek cokolwiek zrobił, francuska reżyserka Alice Guy-Blaché zrobiła już wszystko. Pełniąc funkcję reżysera w latach 1894-1922, jest nie tylko pierwszą kobietą-reżyserem francuskiego kina, ale prawdopodobnie pierwszą kobietą, która wyreżyserowała film w historii i jedną z pierwszych osób, które zostały uznane za reżysera na świecie - poza gatunkiem.Alice wyprodukowała, napisała i zagrała w około 700 filmach w swojej karierze. Wiele z jej filmów zniknęło z czasem, ale kilka z nich nadal można oglądać. W 1922 roku rozwiodła się, jej studio zbankrutowało, a Alice nigdy więcej nie nakręciła filmu. Wiele z technik, które opracowała, jest jednak do dziś podstawowymi standardami w produkcji filmowej.

Cléo de Verberana (1909-1972)

Po rozpoczęciu kariery jako aktorka w wieku 22 lat, w 1931 roku pochodząca z Sao Paulo Cléo de Verberana została pierwszą znaną brazylijską kobietą, która wyreżyserowała film. Tajemnica czarnego domina - Cléo była również producentką i aktorką w tym filmie. Rok wcześniej, wraz z mężem, założyła w São Paulo firmę producencką Épica Films, za pośrednictwem której wykonywała całą swoją pracę. Po śmierci męża, w 1934 roku, zamknęła swoją firmę producencką i porzuciła kino. Jej nazwisko jest jednak trwale zapisane w historii brazylijskiego kina.

3) Agnès Varda

Zbliżająca się do 90. roku życia belgijska filmowiec Agnès Varda nadal pracuje i wpływa nie tylko na kino, ale także na afirmację kobiet w sztuce w takim stopniu, że nie jest przesadą stwierdzenie, że jest jednym z największych nazwisk w kinie i sztuce na świecie.Z rzadkim pięknem i siłą, Varda zajmuje się w swojej pracy fundamentalnymi kwestiami, takimi jak kobiecość, kwestie społeczne i klasowe, prawdziwe życie, margines społeczeństwa, z dokumentalnym, eksperymentalnym i kreatywnym spojrzeniem na to, jak to jest być kobietą na świecie.

4) Chantal Akerman (1950-2015)

Łącząc swoje własne życie z awangardą i eksperymentami na ekranie, belgijska filmowiec Chantal Akerman naznaczyła nie tylko historię kina jako języka, ale także bardzo kobiecą - i feministyczną - afirmację w filmach. Jej klasyczny film Jeanne Dielman, 23 quai du Commerce, 1080 Bruksela 1975, jest uważany za jedno z największych dzieł kinematografii XX wieku i został uznany przez krytyków za "prawdopodobnie pierwsze arcydzieło kina, którego tematem jest 'kobiecość'".

5) Adelia Sampaio

Fakt, że nazwisko Adélii Sampaio nie jest od razu rozpoznawalne, nie tylko w historii brazylijskiego kina, ale także w walce o równość społeczną, płciową i rasową w Brazylii, wiele mówi o znaczeniu jej pracy. Córka biednej pokojówki, Adélia Sampaio została w 1984 roku pierwszą czarnoskórą kobietą, która wyreżyserowała pełnometrażowy film w kraju, z filmem Przeklęta miłość - Niemal nieistniejąca obecność czarnoskórych kobiet w samej wyobraźni społecznej w odniesieniu do kina brazylijskiego ilustruje niesprawiedliwe wymazanie, jakiego historia dopuściła się wobec Adélii i tak wielu innych nazwisk, ale jednocześnie podkreśla siłę jej pracy, która dziś nadal niesie dziesiątki filmów krótkometrażowych i fabularnych w jej karierze.

6) Greta Gerwig

Najmłodsza obecność na tej liście oznacza nie tylko jej talent i jakość jej debiutanckiego filmu jako reżyserki, Lady Bird Po zagraniu w kilku filmach, Amerykanka Greta Gerwig stała się bardziej znana szerokiej publiczności dzięki roli w filmie Frances Ha W 2017 roku, u szczytu afirmacji kobiet nie tylko w Hollywood, ale i na całym świecie, zadebiutowała jako autorka i reżyserka filmem Lady Bird - który nie był nominowany i zdobył najważniejsze nagrody w tej kategorii, a stał się jednym z najbardziej docenionych przez krytyków filmów ostatnich lat.

7) Kathryn Bigelow

Oscary są dziś nagrodą o znacznie większej sile komercyjnej niż artystycznej, ale nie umniejsza to politycznego i krytycznego światła reflektorów, jakie nagroda oferuje - i wpływu kulturowego, jaki film może osiągnąć dzięki nagrodzie. Dlatego amerykańska reżyserka Kathryn Bigelow potwierdza jej znaczenie nie tylko ze względu na podbicie przestrzeni jako silne nazwisko wśród większości.osiągnęła sukces w Hollywood, a także została pierwszą - i jak dotąd jedyną - kobietą, która zdobyła nagrodę dla najlepszego reżysera przyznawaną przez Amerykańską Akademię Filmową w 2009 roku za film Wojna z terroryzmem .

8) Lucrecia Martel

Jeśli argentyńskie kino od końca lat 90. przeżywa renesans, który dziś plasuje je wśród najciekawszych na świecie, to jest to również zasługa reżyserki Lucrecii Martel. La Ciénaga Dążąc do surowej i poruszającej prawdy, argentyńska reżyserka, producentka i autorka kręci swoje narracje zwykle wokół burżuazji i codziennego życia swojego kraju, a jej debiut został uznany przez amerykańskich krytyków za najlepszy film latynoamerykański dekady. W wieku 51 lat Lucrecia wciąż ma przed sobą długą karierę,jako jeden z najciekawszych współczesnych reżyserów.

9) Jane Campion

Podobnie jak Bigelow, Nowozelandka Jane Campion zasługuje na uznanie nie tylko za swoją niesamowitą pracę jako reżyserka - z oczywistym znaczeniem dla wspaniałego filmu Fortepian Campion była drugą - z krótkiej listy zawierającej tylko cztery nazwiska - reżyserką nominowaną do Oscara i stała się, wraz z Fortepian pierwsza (i jak dotąd jedyna) kobieta, która zdobyła Złotą Palmę, główną nagrodę na prestiżowym festiwalu filmowym w Cannes, w 1993 r. Za ten sam film zdobyła również Oscara za najlepszy scenariusz oryginalny.

10) Anna Muylaert

Niewiele jest dziś nazwisk, które pod względem prestiżu i rozpoznawalności w kinie brazylijskim mogą się równać z Anną Muylaert. Dyskoteki Durval e Zakaz palenia Anna osiągnęła komercyjny, krytyczny i nagradzany sukces na całym świecie dzięki swojemu arcydziełu O której godzinie wróci? Z wyczuciem uchwycił ducha niespokojnego czasu społecznej i politycznej erupcji w Brazylii - z której do dziś wydaje się, że nie wyszliśmy - , O której godzinie wróci? (który w języku angielskim zyskał ciekawy tytuł Druga matka (lub Druga Matka) wydaje się doskonale oznaczać fundamentalną część historycznych konfliktów, które dzielą klasy w kraju i które nawet dziś nadają ton relacjom osobistym, zawodowym i społecznym.