W 1936 r. potęga nazistowskich Niemiec była nadal dumnie prezentowana przez ich przywódców bez skrępowania przez świat, który generalnie nadal patrzył na nią podejrzliwie lub co najwyżej krytycznie - gdy nie była widziana w dobrym świetle przez oczy innych krajów. To właśnie w tym kontekście sterowiec LZ 129 Hindenburg został wyprodukowany i wypuszczony w powietrze, jako największy zeppelin, jaki kiedykolwiek wyprodukowano. Z 245 metrami długościdługości i 200 000 metrów sześciennych wodoru, który utrzymywał go w locie, Hindenburg był symbolem siły nazistowskich Niemiec.
Zobacz też: Banksy: kto jest obecnie jednym z największych nazwisk w sztuce ulicznej?
W ciągu 14 miesięcy Hindenburg wykonał 63 loty, często przewożąc około 100 pasażerów z prędkością 135 km/h. Jego pierwszy komercyjny lot odbył się z Niemiec do Brazylii, a z 17 lotów przez Atlantyk, 10 odbyło się do USA, a 7 do Brazylii. W jego wnętrzu znajdowały się sypialnie, publiczne salony, jadalnie, czytelnie, palarnie i sale imprezowe.
Dni chwały Hindenburga skończyły się jednak 6 maja 1937 r., kiedy to podczas przygotowań do lądowania w New Jersey w USA, w samolocie wybuchł pożar, który sprowadził go na ziemię i całkowicie zniszczył. Upadek Hindenburga był tragiczny, publiczny i pochłonął życie wielu ludzi. 36 osób zginęło w katastrofie, która została sfilmowana i nagrana, ku smutkowi wszystkich. Niesamowite jest to, że 62 osoby zginęły w katastrofie.przeżył.
Użycie wodoru zamiast helu było podyktowane względami ekonomicznymi i ostatecznie przypieczętowało los zeppelina: sugestia użycia helu była podyktowana względami bezpieczeństwa, ponieważ gaz nie był łatwopalny. To, co wydawało się być przezwyciężeniem i wizytówką ludzkich możliwości, stało się doskonałym przykładem pychy i chciwości, które pochłonęły życie i historie, tak jak horror icałkowita ignorancja reżimu.
Dni zeppelinów jako środka transportu dobiegły końca wraz z tragiczną katastrofą Hindenburga, wskazując na okropny los, który czekał Niemcy kilka lat później, a także cały świat, i który wydaje się być uchwycony przez narratora, który w obliczu pożaru i tragedii, która leżała przed nim, widząc płonący zeppelin, mógł tylko wykrzyknąć ze łzami w oczach: "Ah, theczłowieczeństwo!".
© zdjęcia: reprodukcja/różnorodność