Praten over patriarchaat Het woord lijkt misschien ingewikkeld en de discussies erover nog meer, maar wat definieert in wezen een patriarchale samenleving Het is hiertegen dat de beweging vecht, en dat is wat de feministische beweging en voor gendergelijkheid en een beter evenwicht tussen kansen voor mannen en vrouwen.

- Feministische strijdbaarheid: de evolutie van de strijd voor gendergelijkheid

De openingszitting van de Kamer van Afgevaardigden in februari 2021: probeer de verhouding tussen mannen en vrouwen in de gaten te houden.

Ze vormen de meerderheid van de politieke leiders, van de autoriteiten in de publieke en private sector, ze hebben de meeste controle over privébezit en om al deze redenen genieten ze sociale privileges. De Britse theoreticus Sylvia Walby in zijn werk " Theorieën over patriarchaat "(1990) bekijkt het patriarchaat vanuit twee aspecten, het private en het publieke, en vraagt zich af hoe onze sociale structuren de opbouw van een systeem mogelijk hebben gemaakt dat mannen binnen en buiten het huis bevoordeelt en bevoordeelt.

De invloed van patriarchaat in de politiek en op de arbeidsmarkt

Als we er vanuit professioneel oogpunt over nadenken, is de overheersing van mannen duidelijk. Ze krijgen veel vaker dan vrouwen hogere functies aangeboden in bedrijven. Ze krijgen betere salarissen, betere kansen, ze bepalen wetten op basis van hun eigen ervaringen in plaats van vanuit een vrouwelijk oogpunt. Je hebt het misschien wel eens horen zeggen: "als alle mannen menstrueerden, zou dePMS-verlof zou werkelijkheid worden."

- Ongelijkheid tussen mannen en vrouwen op het werk is al 27 jaar niet afgenomen

Denk bij wijze van oefening eens na over het politieke scenario in Brazilië. Niet vanuit het ideologische oogpunt van links x rechts, maar bedenk hoeveel vrouwelijke leiders we door de jaren heen hebben gehad. In de hele geschiedenis van de Braziliaanse Republiek is er slechts één vrouwelijke president geweest onder de 38 mannen die de nationale uitvoerende macht hebben bekleed.

De Kamer van Afgevaardigden telt momenteel 513 wetgevers. Slechts 77 van deze zetels worden bezet door vrouwen, gekozen door het volk. Dit aantal komt overeen met 15% van het totaal en de bezuiniging is slechts één voorbeeld van de patriarchale overheersing in politieke organisaties.

Een vrouw met bedekte tepels toont een poster tijdens een mars voor internationale vrouwendag in maart 2020: "Een vrouw zonder kleren stoort je maar dood, niet?"

Het idee dat mannen synoniem zijn met het hoofd van het gezin

Historisch gezien was de moderne samenleving gebaseerd op een model dat mannen in de rol van kostwinner plaatste, dat wil zeggen dat ze gingen werken, terwijl vrouwen thuis bleven om voor het huishouden te zorgen - het zogenaamde "patriarchale gezin". Als ze thuis geen stem hadden, kun je je dan voorstellen dat ze een prominente rol zouden hebben in de structuur van de samenleving?

Vrouwenkiesrecht werd bijvoorbeeld pas in 1932 toegestaan, en dan nog onder voorbehoud: alleen getrouwde vrouwen mochten stemmen, maar met toestemming van hun man. Weduwen met een eigen inkomen mochten dat ook.

- 5 feministische vrouwen die geschiedenis schreven in de strijd voor gendergelijkheid

Pas in 1934 - 55 jaar na de oprichting van de republiek - stond de federale grondwet het vrouwenstemrecht breed en onbeperkt toe.

Een scenario als dit creëert grondslagen zodat we zelfs in 2021, wanneer vrouwen meer aanwezig en actiever zijn op de arbeidsmarkt, nog steeds ernstige ongelijkheden tussen mannen en vrouwen hebben.

De normatieve standaard, dat wil zeggen, de standaard die als "natuurlijk" wordt beschouwd binnen sociaal gedrag, plaatst blanke heteroseksuele mannen als dominant. Dit betekent dat iedereen die zich niet in dit spectrum bevindt - van ras of seksuele geaardheid - op de een of andere manier op een lagere sport van privilege wordt geplaatst.

Als de LGBTQIA+ populatie wordt beïnvloed door patriarchaat en machismo

De homogemeenschap heeft zelf ook haar problemen met hegemoniale discoursen. Onder LGBTQIA+ gebruiken sommige activisten de term "gaytriarchy" om te praten over de toe-eigening van het verhaal door witte homomannen. "Wat bedoel je?" vraag je. Het is simpel: zelfs in een minderheidscontext, zoals onder LGBTQIA+, voelen vrouwen het gewicht van het feit dat hun stem wordt gereduceerd of dat hun stem wordt misbruikt.onzichtbaar gemaakt.

Het debat over seksuele diversiteit richt zich uiteindelijk alleen op blanke en homoseksuele mannen en de verhalen van blanke lesbische vrouwen, zwarte lesbische vrouwen, transvrouwen, biseksuele vrouwen en alle andere knipsels gaan verloren.

- LGBT intersectionaliteit: zwarte intellectuelen vechten tegen onderdrukking in diversiteitsbewegingen

Vrouwen houden een poster van de lesbische beweging omhoog tijdens een mars in São Paulo in augustus 2018.

Achter de patriarchale samenleving werd het concept van de seksisme van de vrouwenhaat en de machismo Het idee van de laatste is dat je om een "echte man" te zijn aan bepaalde viriliteitsquota's moet voldoen. Je moet zorgen voor de financiële middelen voor je gezin. Je moet altijd sterk zijn en nooit huilen. Je moet bewijzen dat je superieur bent aan vrouwen en je moet ook door hen gerespecteerd worden.

Met deze lezing is het mogelijk om de absurde aantallen van geweld tegen vrouwen te begrijpen: mannen die hun partners, moeders, zussen, vriendinnen aanvallen en vermoorden, omdat ze niet accepteren dat ze "hun eer" aantasten - wat dit ook moge betekenen. Vrouwen moeten zich gedragen naar de belangen van mannen en zich onderwerpen aan hun wil, zelfs in de kleinste zaken.

Dezelfde constructie treft homoseksuele mannen en travestieten en leidt tot homofobe aanvallen op de LGBTQIA+ bevolking. "Hij is geen man", zeggen de machomannen over homoseksuele mannen. Door van een andere man te houden, verliest de homoseksuele man in de ogen van machismo en homofobie zijn recht om een man te zijn. Hij wordt minder man dan heteromannen.