امروزه کسی نیست که سیگار بکشد و نداند که چنین اعتیادی چه ضررهایی برای ما دارد. هیچ سیگاری ساده لوح تر نیست، و این بدان معنا نیست که، با این حال، او این عادت را ترک می کند، همیشه کاری را که می داند باید دیروز انجام می داد، برای فردا بگذارد - فقط یک روز دیگر، فقط یک سیگار دیگر، حالا زندگی خیلی سخت شده است. برای ترک، در سال جدید ترک خواهم کرد، در روز تولدم سیگار را ترک خواهم کرد. بهانه‌ها و آسیب‌ها بسیار زیاد است و تنها کسی که از این کار سود می‌برد، صنعت تنباکوی تشنه به خون است.

برای فیلسوف محاسباتی Jaron Lanier، شبکه‌های اجتماعی به همین ترتیب عمل می‌کنند: «من از شبکه‌های اجتماعی اجتناب می‌کنم. به همین دلیل که من از مواد مخدر اجتناب می‌کنم، او می‌گوید و قاطعانه می‌گوید که باید تمام حساب‌های خود را حذف کنیم.

سوال بزرگ برای لانیر، مدلی است که توسط تبلیغات اداره می‌شود. و تبلیغاتی که امروزه اینترنت را به حرکت در می‌آورد – یک الگوی قدیمی که قبلاً به سادگی محصولی را به ما ارائه می‌کرد، اما اکنون، از طریق بازی پیچیده الگوریتم‌ها، قصد دارد طرز فکر، عمل و تصمیم‌گیری ما را تغییر دهد. بدون توجه به آن، مانند یک ویروس خاموش و نامرئی که از چشمان شیشه‌ای ما وارد می‌شود، چنین آموزش‌هایی تنها با هدف سود و قدرت معدود سرمایه‌دارانی است که امروزه بر اینترنت فرمان می‌دهند - و همراه با آن، زندگی ما.

فیلسوف Jaron Lanier

ممکن است پارانوئید به نظر برسد: به همان اندازه که زمانی کهدر دهه 1960 و 1970 گفته می شد که سیگار سلامتی ما را از بین می برد. فقط به یاد داشته باشید که در بارزترین لایه، آخرین انتخابات آمریکا و برزیل بمانیم تا سنگینی شبکه های اجتماعی را بر سلامت سیاسی، رفتاری، انتخاباتی و دموکراتیک خود احساس کنیم. امروز ما از آسیبی که سیگار به ما وارد می کند مطمئن هستیم، اما از قبل، حتی به طور شهودی، در مورد مضرات شبکه های اجتماعی می دانیم - ما فقط دوست نداریم آن را بپذیریم، بدانیم که واقعا باید آنها را ترک کنیم. در قالب یک مانیفست، به عنوان یک دعوتنامه برای انتشار، بود که لانیر، یکی از پیشگامان اینترنت و واقعیت مجازی، کتاب "ده استدلال برای شما برای حذف شبکه های اجتماعی اکنون" نوشت .

لانیر در زمان توسعه واقعیت مجازی

عنوان از قضا مانند طعمه کلیک به نظر می رسد - یک تماس هیجان انگیز که معمولاً در رابطه با واقعیت اغراق می شود. محتوایی که به آن اشاره می‌کند، تصور می‌شود که کاربر روی پیوند کلیک کند -، رویه‌ای که به همان اندازه که در شبکه‌ها مضر است رایج است و برای حفظ اخبار جعلی اساسی است. با این حال، در این مورد، می‌دانیم که چیزی جعلی در آنچه عنوان می‌خواند وجود ندارد - و هر چقدر هم که رویه پیشنهادی آرمان‌شهری و غیرعملی به نظر برسد، شری که کتاب آن را محکوم می‌کند، آشکار و فوری است. برای درک بهتر آنچه لانیر در کتاب خود متهم می کند، برخی از نکات کلی تر «ده استدلال» را جدا می کنیم و اصل هر نکته ای را که وی بیان می کند روشن می کنیم.پیشنهاد می کند که حداقل برای مدتی شبکه های اجتماعی را کنار بگذاریم.

جلد کتاب

1. شما اراده آزاد خود را از دست می دهید

مانند موش های صحرایی در آزمایشگاه ها، با ثبت اقدامات ما در شبکه ها، ما بخشی از آزمایشی هستیم که در آن شرکت ها، احزاب سیاسی یا پخش کنندگان اخبار جعلی از افراد مستعدتر سوء استفاده می کنند. پیام های خود را برای ما بفرستند - تا یک ایده، یک دروغ، یک محصول را به ما بفروشند و در نتیجه رفتار مالی، ایدئولوژیکی یا انتخاباتی ما را هدایت کنند.

2. آنها ما را ناراضی می کنند

علیرغم قول و تصور نزدیکی و ارتباطی که شبکه ها از طریق قلدری مجازی، ترول ها و عمدتاً حفظ و نمایش معیارهای زیبایی، ثروت و موقعیت پیشنهاد می کنند ((بیشتر درست و نادرست)، اثری که تحقیقات ثابت می‌کند در واقع یکی از حس انزوا بیشتر است - که با روشی که الگوریتم‌ها به طور مؤثر ما را در حباب‌ها جدا می‌کنند و در نتیجه ما را برچسب‌گذاری و تعریف می‌کنند، عمیق‌تر می‌شود.

3. آنها حقیقت را از بین می برند

از طریق استفاده از ربات ها، نه تنها دروغ های کاربردی، با اغراض سیاسی یا مالی، در افکار عمومی دستکاری شده، مانند نظریه های پوچ و هذیانی، مانند زمین گرایی مسطح، به حقیقت تبدیل می شود. و حرکات علیه واکسن‌ها، خطوط واقعی ساختگی را به دست می‌آورند و مثلاً یک گرایش ایجاد می‌کنندبرخلاف علم، روزنامه نگاری خوب، تحقیق یا به طور کلی حقیقت، که خطرات واقعی و در واقع واقعی را برای ما به همراه دارد.

4. شبکه‌ها توانایی ما برای همدلی را از بین می‌برند

سوال بزرگ پشت این استدلال به اصطلاح «حباب» است: انزوا در حباب‌های ما، توسط الگوریتمی که فقط چیزهایی را که قبلاً می‌دانیم، موافق هستیم، به ما ارائه می‌کند. خودمان را بشناسیم و با آن‌ها احساس راحتی کنیم – و با این کار، ایده‌ها و افرادی را نمی‌بینیم که با آنها موافق نیستیم، ما را به چالش می‌کشند، درک و گفت‌وگوی ما را طلب می‌کنند و فقط با کاریکاتور (احتمالاً دروغگویی) سروکار دارند. چنین عباراتی.

5. آنها عزت اقتصادی خود را نمی خواهند

مدل درآمد از طریق تبلیغات این واقعیت را پوشش می دهد که در حال حاضر این کاربران هستند که محتوایی را که شرکت ها در مورد آن تبلیغ می کنند تولید می کنند - بدون اینکه یک پنی برای آن دریافت کنند. راه حل پیشنهادی Lanier این است که ما برای استفاده از شبکه ها هزینه می کنیم و می توانیم برای تولید محتوایی که امروزه به صورت رایگان ارائه می شود تا به مواد تبلیغاتی تبدیل شود، غرامت دریافت کنیم.

روی جلد کتاب با همه استدلال ها

و استدلال ها در پی می آید: شبکه های اجتماعی سیاست را غیرممکن می کند، از روح خود متنفر می شود، کاربر را احمق می کند، معنای آنچه می گوییم را از بین می برد. ، حتی مستقیم ترین و عینی ترین استدلالی که می گوید «رها کردن شبکه هاشبکه‌های اجتماعی مطمئن‌ترین راه برای مقاومت در برابر جنون زمانه ماست.

البته، تحریک کتاب، مهاجرت از آرمان‌شهر به یک عمل ممکن‌تر، را می‌توان به‌عنوان مجموعه‌ای از یادداشت‌ها در جایی که شبکه‌ها نیاز دارند تلقی کرد. تغییر - و صرفاً به عنوان شرکت‌های خصوصی با هدف سود نامحدود دیده نشوند و به عنوان کانال‌های رسانه‌ای دیده شوند که باید از مقدمات و مسئولیت‌های اخلاقی پیروی کنند. زیرا به هر حال، شادی، دموکراتیزاسیون و فضای محکوم کردن - که عملاً در اینترنت و شبکه‌ها نیز وجود دارد - به نظر می‌رسد که مناقشه را به دریایی از کود و پیامدهای زیانباری که از شبکه‌ها نیز برمی‌خیزد می‌بازد. ، زیرا در نهایت، به نظر می رسد که حتی بیشتر از قدرتمندان، پیش داوری ها حمایت می کند و ما را ناراضی می کند.