من از آن دسته افرادی هستم که عاشق سفر کردن و دیدن مکان های جدید هستم، اما به طور خاص گوشه ای از جهان وجود دارد که هر از چند گاهی به آن اشاره می کنم. با تمام مشکلات برای رسیدن به آنجا، جزیره Boipeba، به طور دقیق‌تر روستای Moreré، در باهیا، هنوز هم هر سال موفق می‌شود مرا به آنجا بازگرداند. همچنین اتفاق می افتد که در دو سال اخیر، مسیر با افتتاح Pontal do Bainema بزرگتر و لذت بخش تر شده است.

Pontal do Bainema زیبا در یک روز آفتابی

برای کسانی که هرگز فرصت رفتن به آنجا را نداشته اند، قبلاً به شما هشدار می دهم که مسیر ساده نیست - اما ارزش هر ثانیه را دارد که به آنجا برسید. اول از همه، باید به قایق کشتی سالوادور برسید. از آنجا، یک اتوبوس ترکیبی + قایق + تراکتور 4 ساعته شما را به دهکده کوچک 400 نفری می رساند. اما، به این برنامه سفر، یک پیاده‌روی زیبا را اضافه کنید، که از طریق راهرویی از خانه‌های خرچنگ هیبیسکوس و گوایاموم شروع می‌شود و 3 کیلومتر در امتداد ساحل طولانی Bainema طول می‌کشد. آنجا در آن ساحل منزوی زیبا، جایی که چند مزرعه نارگیل و یک خانه شیشه ای وجود دارد، یک واحه کوچک است.

مسیر ممکن است طولانی باشد، اما چنین استقبالی؟ بین سالوادور و جزیره ایتاپاریکا

و ساحل مورره. چه چیزی را نباید دوست داشت؟

مسیر هیبیسکوس

و در نهایت: Bainema!

The Pontal do Bainema از یک داستان عاشقانه آمده است و دقیقاً ارتعاشی است کهمکان ساطع می شود هنریکه، یا کاسائو به دوستانش، بیش از 10 سال با همکاری یک فرانسوی، ملکی در آنجا داشت. رویای پرتاب زندگی شهری بزرگ و زندگی در جزیره از قبل وجود داشت، اما خیلی دور بود. تا اینکه 4 سال پیش مل را ملاقات کرد و ارتباط زیبای آن دو بار دیگر میل به تغییر را برانگیخت.

Dogfish with Mel بهترین ترکیب Bainema است

“Open a bar in Pontal آخرین چیز در لیست ما بود. ایده اول این بود که برای گردشگرانی که در مسیرشان به سمت ساحل Castelhanos از آنجا عبور می کردند، یک پایه کرایه کنیم - یک پیاده روی زیبا از میان جنگل های حرا به سمت قسمت تقریبا ناشناخته دیگری از جزیره. اجاره خانه شیشه ای که بیشتر شبیه سراب در وسط ساحل متروک است نیز امکان پذیر است. ما برای خود میزی گذاشتیم تا بیرون از خانه غذا بخوریم و مردم شروع به رد شدن از آنجا کردند و می پرسیدند آیا یک لیوان آب داریم یا نه. معلوم می شود که رسیدن به آنجا دشوارتر است. حتی آبی که برای آشامیدن و پخت و پز استفاده می شود، گران است. بنابراین ما به فروش آب نارگیل فکر کردیم که فقط در منطقه فراوان است. سپس آنها پرسیدند که آیا آبجو یا میان وعده وجود دارد یا خیر.

Cação قبلاً برای دوستان و خانواده پخته بود. مخروط خرچنگ، موفق ترین غذای او در میان عزیزان، اولین ظرفی بود که ظاهر شد. سپس گونچالو، دوست موسیقیدان این زوج، آمد و آنها را تشویق کرد که شروع به ساخت سِویچ کنند، یکی دیگر از تخصص های این زوج.سگ ماهی، علاوه بر اینکه در واقع فضا را به عنوان یک بار باز می کند. مل به دنبال این بود که خود را در میان تغییرات جا بیاندازد. مسیر حرکت او با آن واقعیت کاملاً متفاوت بود. معلم اتوکد، نرم‌افزاری که برای ابداع تکه‌های ترسیم فنی دو بعدی و ساخت مدل‌های سه‌بعدی مورد استفاده قرار می‌گیرد، او هرگز در زندگی‌اش میوه‌ای باز نکرده بود، چه رسد به کشیدن آب از چاه. ایده بار همان چیزی بود که او بیشتر با آن یکی شد. «اینجا جای من است. اتاق نشیمن، جایی که دوستان را می پذیرم، جایی که درس می خوانم، جایی که کار می کنم. همه چیز در این 3×3 اینجا اتفاق می‌افتد، می‌گوید مل با لبخندی ملایم روی صورتش. , مخروط <3

علاوه بر خانه شیشه ای و بار، آنها خانه ای برای زندگی ساختند و یک باغ سبزی زیبا راه اندازی کردند که برخی از نیازهای آشپزخانه در پونتال و خودشان را تامین می کند. آنجا، انواع ادویه جات بین بوته‌های گوجه‌فرنگی، میخک، لیمو، غوره، کاهو، آروگولا، موز و البته نارگیل زیادی جوانه می‌زند. ساندرینیو که از فضا مراقبت می کند و به همراه زوج و یک تیم محکم اطمینان می دهد که امکان کاشت در بالای ماسه وجود دارد. یک چالش بزرگ که امروز آنها از قبل به دل می نشینند. این فضا هنوز دارای یک درخت مرکزی با یک محراب کوچک است که با تصاویری از Imanjá پوشانده شده است، و همچنین چند صدف. خانه Mel e Cação، پشت بار

همه چیز در آنجا با انرژی خورشیدی کار می کند، زیرا از روستاها دورتر استاز Boipeba و Moreré

چه مکان جادویی!

ما در همان جا ملاقات کردیم. دریافت نسیم تازه ای که از دریا می آید. دوست بزرگی که هر سال به Moreré می رود قبلاً از Pontal عبور کرده بود و در یکی از سفرهای ما ، هنوز در سال 2017 ، ما عاشق این گوشه از Bainema شدیم. من آرزو می کنم! آن پوسته خرچنگ از Cação شگفت‌انگیز است. به خوبی سرو می شود، روی تختی از آرد خوش طعم نصب شده است. سرویچه که با ماهی تازه، گوجه فرنگی و تکه های ترد سیب درست می شود، لذت بخش است. اما من خودم نمی توانم بدون گرفتن یک لقمه اسکوتر به آنجا بروم. هر کسی که به باهیا رفته باشد می‌داند: صدف‌هایی که در نزدیکی آب‌های شور و گل آلود جنگل‌های حرا یافت می‌شوند، دهان‌آب هستند. فقط تفت دادن پیاز و فلفل تضمین می کند که لامبرتاها از آشپزخانه خوشمزه بیرون می آیند.

بزاق کافی است!

لامبرتاها همراه با سس باورنکردنی عسل و فلفل وارد می شوند.

کسانی که از آنجا عبور می کنند می توانند غذاهای لذیذ دیگر را نیز در منو امتحان کنند. Moqueca، در نسخه گیاهی موز با غوره یا نوع سنتی ماهی، به صورت حباب بر روی بشقاب سفالی بیرون می آید. علاوه بر ماکارونی و ریزوتو غذاهای دریایی، جایی را برای ستاره منو باز کنید - به نظر حقیر من: Polvo à la Bainema. تکه های نرم و آبدار اختاپوس که با مقدار زیادی سیر و نان تست درست شده است. بعد از همه اینها، فقط بانوج های مشرف به دریا می توانند شما را نجات دهندبه خانه برگرد.

پادشاهی من برای آن اختاپوس! به Ponta dos Castelhanos، لازم به یادآوری است که این مکان در معرض خطر جدی گمانه زنی املاک و مستغلات است. در آنجا در Castelhanhos، گروهی از افراد ثروتمند قصد دارند یک مجتمع توریستی و املاک و مستغلات بسازند که نه تنها جنگل های حرا و این ساحل متروک را نابود کند، بلکه در زندگی مردم محلی، در تخم ریزی لاک پشت های دریایی و ... البته در محیط زیست هنوز شروع نشده است، اما شایان ذکر است که ما وظیفه داریم طبیعت و جوامع خود را حفظ کنیم و آن را نابود نکنیم.

حرا که به Castelhanos منتهی می شود

ساحل باینما است. هنوز هم مردمی که با قایق برای حمام کردن در استخرهای طبیعی می‌آیند، رفت و آمد می‌کنند. آنها زمانی تشکیل می شوند که جزر و مد شروع به خشک شدن یا افزایش می کند، در یک پیاده روی کوتاه به سمت دریا، در مقابل Pontal do Bainema. ایستادن راه خوبی برای لذت بردن از آب های گرم این بهشت ​​است. اما، برای من، هیچ چیز مانند دراز کشیدن درست روی لبه، با سر بیرون از آب، به بهترین سبک بن ماری وجود ندارد.

وقتی به مورره می روید، به دنبال Gigiu بگردید. این petisquinho زیبا یک راهنمای فوق‌العاده و دوست عالی است

در فصل اوج، مل و کاچائو luaus را درست در پونتال سازماندهی می‌کنند. روزهای خوب شب را هم به یاد می آورم، در آن کانون نور در دل طبیعت. در اطراف آتش اردوگاه، یاپیشخوان بار، تا ساعات پایانی صبح آهنگ های شادی خواندیم. به نظر نمی رسد که ما آن 3 کیلومتر را در راه بازگشت به Vila de Moreré پیاده روی کرده باشیم. از این گوشه ها برای حفظ در روح. دیدار و بازدید مجدد، در نان تست دوستی. سال آینده برمی گردم.