மனிதனின் பரிணாம வளர்ச்சியைப் பற்றி நாம் அதிகம் பேசுகிறோம், ஆனால் இன்று நாம் உண்ணும் உணவு எப்படி மாறிவிட்டது என்பதைப் பற்றி சிந்திப்பதில் அரிதாகவே நிற்கிறோம். ஆயிரக்கணக்கான ஆண்டுகளுக்கு முன்பு, நம் முன்னோர்களுக்கு உணவளித்த முதல் காய்கறிகள் மற்றும் பழங்கள், இன்றுள்ளவற்றிலிருந்து முற்றிலும் வேறுபட்டவை, இது மரபியல் விளைவாகும். நிச்சயமாக, பழைய நாட்களில் நடைமுறைப்படுத்தப்பட்ட மரபணு மாற்றத்தின் வகை இன்றிலிருந்து மிகவும் வித்தியாசமானது, ஆனால் நீங்கள் இன்னும் ஈர்க்கப்படுவீர்கள்.

ஆரம்பகால விவசாயிகள் பூச்சிக்கொல்லிகளை எதிர்க்கும் வகையில் தங்கள் பயிர்களை மாற்றியமைக்கவில்லை, மாறாக அந்த விரும்பத்தக்க பண்புகளை உயர்த்துவதற்காக. இது பெரும்பாலும் பெரிய, ஜூசி விளைபொருட்களை குறிக்கிறது, அவற்றில் சில காடுகளில் கண்டுபிடிக்க முடியாதவை.

பல நூற்றாண்டுகளாக, நாம் மேலும் மேலும் அறிவைப் பெற்றிருப்பதால், நமது உணவுமுறையையும், பயிர்களையும் மாற்றியமைத்து வருகிறோம். நீங்கள் வித்தியாசத்தைப் புரிந்துகொள்ளும் வகையில் சிலவற்றைத் தேர்ந்தெடுத்துள்ளோம்:

பீச்

அவை மிகவும் சிறியதாக இருந்தது மட்டுமின்றி, அவற்றின் தோல் மெழுகு போன்றது மற்றும் பழத்தின் பெரும்பாலான இடத்தை கல் ஆக்கிரமித்துள்ளது.

சோளம்

சோளத்தின் தோற்றம் டீயோசின்ட் எனப்படும் பூக்கும் தாவரத்துடன் இணைக்கப்பட்டுள்ளது. இன்று நம்மிடம் உள்ள சுவையான சோளத்தைப் போலல்லாமல், ஏறக்குறைய 10,000 ஆண்டுகளுக்கு முன்பு அவர்கள் 5 முதல் 10 தனித்தனியாக மூடப்பட்ட கர்னல்களை மட்டுமே வைத்திருந்தனர் மற்றும் உருளைக்கிழங்கு போல சுவைத்தனர்.

வாழைப்பழம்

ஒருவேளை இதுவே அதிகம்மாற்றப்பட்டது. தென்கிழக்கு ஆசியா மற்றும் பப்புவா நியூ கினியாவில் 8,000 ஆண்டுகளுக்கு முன்பு வாழை சாகுபடி தொடங்கியது, அந்த நேரத்தில் அது பல விதைகளைக் கொண்டிருந்தது, அது நடைமுறையில் சாப்பிட முடியாதது.

தர்பூசணி

மிகவும் வெளிர் மற்றும் குறைவான பழங்கள் கொண்ட தர்பூசணி முலாம்பழத்தை மிகவும் ஒத்திருந்தது. பழத்தின் நஞ்சுக்கொடியில் - நாம் உண்ணும் பகுதியான லைகோபீனின் அளவை அதிகரிக்க அவை தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட முறையில் வளர்க்கப்படுகின்றன.

கேரட்

கிழங்கு - அதாவது ஒரு வகையான வேராக இருந்தாலும், பழைய கேரட் ஒரு வேரைப் போலவே தோற்றமளித்தது. சாப்பிட வேண்டும். இன்றைய கேரட் டாக்கஸ் கரோட்டாவின் கிளையினமாகும், இது பெர்சியாவில் தோன்றியிருக்கலாம்.