De uitdaging kwam bijna tegelijk met de pizza die ik had besteld. Met zo'n lunch zou het niet makkelijk zijn een week zonder suiker Destijds wist ik niet eens meer dat dat plakje pure koolhydraten van 30 centimeter precies dat betekende: suiker, heel veel suiker. En ik beken, Ik heb de hele pizza opgegeten .

Voor degenen die, zoals ik, geen suiker gebruiken, zelfs niet om de bitterste koffie te zoeten, leek het een eenvoudige taak. Maar de verborgen suiker En mijn reis zou niet zo gemakkelijk zijn: de uitdaging werd aanvaard in het midden van een reis en zou de moeite waard zijn terwijl ik heen en weer reisde tussen het heerlijke en verboden Belem Gebak Lissaboners, de churros madrileños en de kleurrijke bitterkoekjes Parijzenaars, net zo verboden.

Mijn eerste stap was om veel onderzoek te doen naar het onderwerp en te proberen erachter te komen wat wel of geen suiker bevat Dat wist ik al bier, brood, pasta, diepvriesproducten en zelfs pakjes sap worden meestal geleverd met een flinke dosis sacharose, maar ik wilde meer weten. Nu we het erover hebben, mijn eerste ontdekking waren de duizend gezichten van suiker. Het kan worden genoemd maïssiroop, maltose, glucose, sacharose, dextrose en fructose - de laatste is de suiker die van nature in fruit zit en zou vrijkomen tijdens het dieet.

" Maar waarom zou je een week geen suiker eten? "Vooral omdat het niet alleen wordt beschouwd als een van de grote boosdoeners van gewichtstoename, maar ook verantwoordelijk is voor de ontwikkeling van verschillende ziekten. Het boek Suiker Blues is een geweldige bron van informatie over dit onderwerp en herinnert ons eraan dat suikerconsumptie gerelateerd is aan problemen die zo divers zijn als beroerte en depressie (Als dat nog niet genoeg is, kan het verbruik ervan nog steeds worden gerelateerd aan de ontwikkeling van verschillende soorten kanker .

Een artikel uit Brits medisch tijdschrift is suiker gaan classificeren als een een drug zo gevaarlijk als tabak (als je het niet gelooft, kijk dan even), terwijl andere onderzoeken erop wijzen dat suiker verantwoordelijk kan zijn voor een laag zelfbeeld en zelfs voor de afname van het libido. Om het uit het dieet te bannen, is het niet genoeg om je mond te sluiten voor zoetigheid: het grootste risico zit in de suiker die we niet zien zoals te zien is in het onderstaande fragment uit de documentaire Far Beyond Weight.

[youtube_sc url="//youtu.be/Sg9kYp22-rk"]

Als al deze redenen nog niet genoeg waren, ons lichaam heeft gewoon geen toegevoegde suiker nodig om te leven En tot slot, omdat mijn uitgever mij als proefkonijn wilde gebruiken om te bewijzen hoe verslaafd we zijn aan deze witte schurk.

Vol argumenten om de uitdaging aan te gaan, ging ik eten in een restaurant in de buurt van waar ik verbleef en realiseerde ik me dat het wel eens moeilijker zou kunnen zijn dan ik had gedacht. Het menu was niet erg uitgebreid en het enige dat helemaal suikervrij leek, was een plank met vleeswaren. Ik vroeg om een natuurlijke jus d'orange, zonder suiker, voor erbij.

Na het eten had ik wat twijfels: bevatten die Catalaanse chorizo, de jamón crudo en die heerlijke en supervette kazen echt suiker? Uit wat ik heb rondgezocht, blijkt dat het soms mogelijk is om onze witte vijand te vinden in de voedingsmiddelen die we het minst verwachten. En helaas worden voedingsmiddelen buiten de supermarkt niet geleverd met ingrediëntentabellen. Dan is het enigeDe enige oplossing is om op geluk te rekenen en voedsel te kiezen dat theoretisch geen suiker zou moeten bevatten, zoals de kaasomelet die ik diezelfde avond at.

Bij aankomst in Madrid op de tweede dag besloot ik dat het tijd was om naar de supermarkt te gaan om kilo's en kilo's van fruit Maar meer dan fruit had ik extra vezels nodig: ik kocht biologische haver en ik heb uren in het yoghurtschap doorgebracht tot ik er een vond zonder toegevoegde suiker. de moeilijkste taak tot nu toe.

Als ik uit eten ging, waren de enige opties die echt suikervrij leken vlees en eiwitten in het algemeen dus ik moest vezels binnenkrijgen terwijl ik thuis was. Tot de salades met sauzen in restaurants - wat aangeeft dat het zeer waarschijnlijk is dat het ons verboden item bevat.

Het was pas op de derde dag zonder suiker dat mijn lichaam begon me te vragen om een beetje koolhydraten Mijn "normale" dieet is redelijk gezond, maar bevat meestal veel (volkoren) brood en pasta en heel weinig vlees, dus het was logisch dat mijn lichaam zou zich vreemd gaan voelen omdat het gebombardeerd werd met een enorme hoeveelheid proteïne Als ik thuis was, zou ik het dieet kunnen omzeilen door mijn eigen brood zonder suiker te maken (het is trouwens heerlijk), maar de flat die ik huurde heeft geen oven, wat hier heel gewoon is.

De uitweg was om over te stappen op andere, meer natuurlijke koolhydraten, zoals aardappelen Minder natuurlijk in de gefrituurde versie, wat mijn keuze was, vergezeld van een gegrilde kip om te doen alsof ik licht ben. Ik wist dat deze kleine aardappelen zouden in mijn maag in suiker veranderen en garandeer een paar extra momenten van geluk.

Op dag vier was ik precies halverwege de uitdaging en één ding begon me al dwars te zitten: de anderen Het grappigste als je een dieetbeperking hebt (vrijwillig of niet) is dat anderen vinden dat hun spijsvertering een publieke zaak moet zijn .

Ik had al een paar dagen een sterke griep en ik hoorde dat het door " van dit gekke dieet " - maar ik deed alsof ik niets hoorde en uit wraak gaf ik de griep door, terwijl ik van de gelegenheid gebruik maakte om iets typisch Spaans en typisch suikervrij te eten: een tortilla de papas .

Op dezelfde dag kwam er een nieuwe uitdaging: mijn vriend besloot een soep van capeletti Het recept had weinig ingrediënten: knoflook, ui, olijfolie, kip, kippenbouillon en natuurlijk, capeletti Maar het probleem waren deze laatste twee items. Terwijl we door de supermarkt liepen, zag ik dat aan bijna alle merken kippenbouillon is suiker toegevoegd En slechts één van de merken capeletti die we vonden bevatte geen suiker. Het resultaat: onze boodschappen duurden iets langer, maar het was zeker gezonder dan normaal - en de soep was heerlijk .

De volgende dag hadden we het briljante idee om te gaan eten in een bar die ons was aanbevolen: de 100 montaditos De plek was leuk, goedkoop en bood verschillende opties van? montaditos - kleine broodjes met gevarieerd beleg. Ik moest genoegen nemen met een portie nacho's vergezeld van de flauwste guacamole die ik ooit heb gehad. Balans van de avond: Dieet moeilijk niveau .

Het einde van het dieet naderde en op mijn zesde dag zonder suiker besloot ik een paprika, kaas en spinazie risotto Thuis koken was de zekerheid om goed te kunnen eten zonder je zorgen te hoeven maken over de suiker die in het eten verstopt zat.

De volgende dag zouden we naar Parijs vertrekken om mijn laatste uitdaging aan te gaan: blijf een dag weg van kleurrijke Franse bitterkoekjes .

En dat is wat ik deed. Op de laatste dag van de uitdaging gingen we laat lunchen in een restaurant in de buurt van onze nieuwe flat. Pas rond 16.00 uur had ik een " faux-filet "Ik slaagde erin om ongeveer 60% van het gerecht op te eten en dat gaf me al geen trek meer voor het avondeten. In plaats daarvan verving ik mijn laatste diner door een wijntje. Mijn reisgenoten stelden voor om aan het einde van de uitdaging een middernachttoast uit te brengen en ik accepteerde die meer voor de lol dan vooropluchting.

De waarheid is dat al die dagen één gedachte in mijn hoofd bleef rondspoken. Veel vervelender dan geen suiker eten is moeten uitleggen dat ik geen suiker mag eten Op deze momenten herinnerde ik me een vraag die mijn voedingsdeskundige me ooit stelde: hoe lang blijven we eten om anderen tevreden te stellen Het klinkt als zelfhulppraat, maar het is waar. Hoe vaak heb je immers een snoepje gegeten alleen maar om beleefd te zijn? Ik heb dit in ieder geval vaak gedaan.

Heb ik de suiker gemist? Nee, mijn lichaam lijkt heel tevreden met het fruit dat ik deze dagen heb gegeten (veel meer dan ik normaal eet, trouwens) en ik realiseerde me dat toen we kookten, is het heel gemakkelijk om te controleren wat we binnenkrijgen. Aan de ene kant zorgt de ervaring van nadenken voor het eten ervoor dat we ons eten in alle opzichten onder controle hebben. Immers, zelfs voordat ik iets kocht, moest ik nadenken over of er suiker in zat of niet - waardoor ik ook moest nadenken over of ik het echt wilde eten of niet.

Ik weet niet of ik ben afgevallen of aangekomen, maar ik voel dat mijn dieet was tegenwoordig veel gezonder Toch moest ik denken aan een documentaire die ik onlangs had gezien, genaamd Suiker versus vet waarin twee tweelingbroers een uitdaging aangaan: een van hen zou een maand lang geen suikers eten, terwijl de ander dezelfde periode geen vetten zou eten. Voor degenen die geïnteresseerd zijn in het onderwerp, is het de moeite waard om te kijken.

Nu daag ik jou uit, lezer, om een tijdje geen suiker te eten en ons dan te vertellen hoe die ervaring was of het te delen via je sociale netwerken. Gebruik de hastags #1wekenzondersuiker e #challengehypeness4 zodat we het proces kunnen volgen. Wie weet verschijnt jouw foto hier niet op Hypeness?

Alle foto's Mariana Dutra